Een stap terug.

Mama, wat doe je nou in het ziekenhuis? 
Gelukkig kom je morgen
Voor een paar dagen thuis
Mensen vragen: hoe is het?
En ik zeg: goed
Ik weet nooit echt wat ik met mijn gevoelens moet
Dus dat is de reden dat ik nu schrijf 
Emoties gieren nu door heel m'n lijf. 

Wat was het schrikken aan de telefoon 
Ik verwachte een normaal gesprek
Tussen moeder en zoon
Helaas kwam er niet uit wat je wilde zeggen
Woorden gevangen in je hoofd
En je kon het niet uitleggen
Daarna ging alles om je heen zo hard
Iedereen was plotseling ontzettend verward
Van Goes naar Erasmus en 
Nu in Daniel Den Hoed 
Gelukkig is dat niet zomaar een kliniek
Ze zijn daar echt ontzettend goed.

Ik zie je nog liggen, in het ziekenhuisbed
En er is niemand die je
Uit deze nachtmerrie redt
Helaas is dit realiteit, ja dit is echt 
Slangetjes aan je lijf
Het begin van een gevecht
Vele mensen hebben je een kaartje geschreven 
Het wordt natuurlijk veel te druk 
Als zij ook paar uurtjes bleven
Je leest de kaarten met een traan en een lach
Maar uiteindelijk geeft het je ontzettend veel kracht 
Want er komt nu een moeilijke periode aan
Waar je absoluut niet alleen in zal staan.

Ik laat de hond uit, maar Cate is van jou
Je ziet haar denken: waar is baasje nou?
Ze snapt niet waar je heen bent gegaan
En kijkt vaak minuten lang uit het raam
Om in gedachten met jou weg te gaan
Van de woonkamer tot het Zeeuwse  strand
En zelfs met de camper naar het buitenland
Jullie zochten mij samen op in Griekenland
In het vliegtuig dachten de mensen ook wel:
Hoe is die hond hier beland?
Cate denkt nu: baasje kom maar gauw
En ze zal wachten, trouw op jou. 

Maar mama, weet je wat mij het meest frustreert? 
Je hebt nu 2 ziektes. Dat doet mij ongelofelijk zeer
Want de spierziekte kreeg jou niet klein
Het is blijkbaar teveel gevraagd 
Om jou gezond te laten zijn 
Bijzonder moment deze week toen je me belde
Ik nam op en mijn hartslag versnelde
Je hebt je spraak terug je kan jezelf weer uiten
Ik hoop dat we dat nare gedeelte 
Nu af kunnen sluiten
Je zei dat je t zo fijn vond 
Dat we zo vaak kwamen
Daar is familie voor, mama
Familie betekent: Samen.

De tijd bij TUI was voor mij een grote kans
Maar nu blijf ik dichtbij je
Terug op Neeltje Jans
Er komt voor iedereen een spannende periode aan
Maar mama, ook daar zul je jezelf door heen slaan
Want in je lijf zit nog zoveel kracht 
En ik weet zeker 
Jij bent de laatste die lacht
Ik hoop dat ik met deze woorden 
Je pijn een klein beetje kan verzachten
Ik denk elke dag aan je
En Cate zal braaf op je wachten.

Ik schrijf dit momenteel
met een brok in mijn keel
Vergeet niet mama, ik hou van U
Echt ongelofelijk veel.